கொள்ளி

                             நீயெல்லாம் மனுசனா?
                             குடிவெறியில
                             பொட்டச்சிகிட்ட
                             வீராப்புக் காட்டுறையே!
                             தூ...தொடாதே...
                                          ​ - சொல்லி வைத்தாள் மனைவி.

                             பெத்த பிள்ளைக்கு
                             பசியாத்தத் துப்பில்ல...
                             நீயெல்லாம்.....
                             எதுக்குடா பிள்ள பெத்த...?
                                             -கடிந்து கொண்டான் மகன்.

                             வீட்டுக்குப் பாரமான
                             நாட்டுக்குப் பாரமான
                             கேடுகெட்ட வாழ்க்கை
                             முடிவுக்கு வந்தது....
                                        
                             நாதியற்றவனாய்
                             நடுநிசியில்
                             நடுவழியில்
                             நாயாய்ச் செத்துக்கிடந்தான்.

                             செத்ததில் எவருக்கும்
                             சங்கடமில்லை;
                             சடங்கில் எவருக்கும்
                             சம்மதமில்லை;

                             ஆனாலும்-
                             திட்டிக்கொண்டே
                             கொள்ளி வைத்தான்
                             சின்னப் பிள்ளை.