தீபாவளி

  நமட்டுச் சிரிப்பும்
    நகையும் பகட்டுமாய்
    நீங்கள்......

  நமத்துப் போன
    நனைந்த வெடியாய்
    நாங்கள்......

  குறும்பும் குதிப்பும்
    குதுகூலமுமாய்
    நீங்கள்......

  கொழுத்திப் போட்ட
    மத்தாப்புக் கம்பியாய்
    நாங்கள்......

  வான வெடியின்
    வெளிச்சப் புன்னகையாய்
    நீங்கள்......

  வாரிக்கூட்டிய
    வாசல் குப்பையாய்
    நாங்கள்......

  நீளச் சர  வெடியின்
    கோலச் சுருளாய்
    நீங்கள்......

  குருவி வெடியின்
    குட்டைத் திரியாய்
    நாங்கள்......

  வெடிக்கும் முன்னே
    மிரட்டும் வெடியாய்
    நீங்கள்......

  வெடித்துச் சிதறிய
    காகிதக் கிளிசலாய்
    நாங்கள்......

  சங்குச் சக்கரத்தின்
    சந்தோசச் சுழற்சியாய்
    நீங்கள்......

  சங்கட மான
    சரவெடிப் புகையாய்
    நாங்கள்......

  பட்டுப் புடவையின்
    பகட்டுச் சரிகையாய்
    நீங்கள்......

  பாம்புக் குழுவையின்
    சாம்பால் வளையமாய்
    நாங்கள்......

  பூந்தொட்டி போலப்
    பூரித்திருப்பவர்
    நீங்கள்......

  புடவைத் தலைப்பில்
    கிளிசலை மறைப்பவர்
    நாங்கள்......

  ஓலை வெடிக்கே
    ஓடி ஒளியும்
    வீரப் பரம்பரை
    நீங்கள்......

  ஓலைக் குடிசையில்
    பற்றிய நெருப்பை
    ஓடி அணைப்பவர்
    நாங்கள்......

ஏழை எளியவர்
    ஏக்க நெருப்பினை
    ஏளனம் செய்பவர்
    நீங்கள்......

  ஏழையின் சிரிப்பில்
    இறைவனைக் கண்கிற
    இதயம் கொண்டவர்
    நாங்கள்......


  ஆலைக் கரும்பென
    ஆட்டிப் பிழிந்துயிர்
    அள்ளிக் குடிப்பவர்
    நீங்கள்......

  பாலை நிலத்தினில்
    பச்சைக் கிளிகளாய்ப்
    பாடிப் பறப்பவர்
    நாங்கள்......


   கொண்டாடாமலே
     கொண்டாடியதாய்
     அலட்டிககொள்பவர்
     நீங்கள்......

  கொண்டதைக் கொண்டு
    கொண்டாட்டத்தைக்
    கொண்டாடுபவர்கள்
    நாங்கள்.....
     
  ஆளுக்கொன்றாய்
     டி.வி.பெட்டிக்குள்
     அடங்கிப்போபவர்
     நீங்கள்.....

  அக்கம் பக்கம்
    அன்பாய் இருந்து
    ஆனந்திப்பவர்
    நாங்கள்.....
   
  அடுத்த பண்டிகை
    எப்போ தென்று
    ஏக்கம் கொள்பவர்
    நீங்கள்......
  இன்னும் காலம்
    இருக்கு தென்று
    நிம்மதி கொள்பவர்
    நாங்கள்......